Erzurumlu harmanını kaldırmış, ekinini kurutuyormuş. Öğleden sonra
gökyüzü kararmaya başlamış.
-"Allah'ım, ne olirsen ekinim gurumadan yagmurunu yagdırma! "
-"Allah'ım, birkaç gün daha yagmurunu yagdırma, ne olirsen" diye
dualar edip durmuş.
Ekini kurudu kuruyacak.
Akşam üzeri, son yarım saatte bir yağmur bir boran... Tüm ekini
çürümüş.
O hırsla eve gelmiş, Bir de bakmış ki; eşeği de yıldırım çarpmış. Bu
olay Erzurumlunun içine oturmuş ama bir şey de yapamamış.
Zaman geçmiş, Ramazan ayı gelmiş. İlk gün niyetlenmiş Erzurumlu.
İftara tam yarım saat kala, bir sigara çıkartıp yakmış. İlk nefesini
söyle bir güzelce çekmiş ve gökyüzüne bakarak üflemiş.
-"Nasıl? illet oliysen şimdi değil mi?" demiş ve eklemiş: -"Ölen
eşşegi de gurbana saymazsam şerefsizim....
YÜCE ATATÜRK, İnsanlığa ışık ve hayat kaynağı olmaya devam eden bir güneş gibi yolumuzu aydınlattıkça ne senden vazgeçeriz, ne eserinden.............
7 Eki 2007
FIKRA ( ERZURUMLU VAR MI?) :))
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder